Tradycyjna Medycyna Chińska

Ogromna różnica między tradycyjną medycyną chińską a metodami medycyny konwencjonalnej (zachodniej) polega na tym, że ta pierwsza nie ogranicza się do usuwania objawów, ale dąży do rozpoznania i likwidacji prawdziwej przyczyny niedomagania.

Każdy, kto choć w minimalnym stopniu pozna jej tajniki, przekona się szybko, jak wielka tkwi w niej mądrość. Czym na przykład w rzeczywistości jest ból? Jest sygnałem alarmowym pochodzącym od ciała, umysłu lub ducha. Nie jest przyczyną schorzenia. Jest wołaniem o pomoc, oznaką, że dzieje się coś złego. Byłoby nierozsądne leczyć symptomy, gdy nie rozpoznana pozostaje przyczyna.
Medycyna chińska to system niezmiernie głęboki, odznaczający się bardzo indywidualnym podejściem do pacjenta. Pewne reguły, zasady, prawa i metody specyficznego postępowania zo-stały zapisane w NEI–TSING 5000 lat temu (wspomniano o tym w tomie pierwszym) i na pewno nie zmienią się przez następne 5000 lat.

Pierwsza fundamentalna myśl, jaka powinna nam cały czas towarzyszyć, to stwierdzenie, że wszystko na świecie oparte jest na prawach Natury, której nikt nie jest w stanie poprawić czy polepszyć. Natura jest też najlepszym nauczycielem, guru, prze-wodnikiem duchowym. Natura rządzi się swoimi uniwersalnymi prawami. Często mówimy o Prawach Natury, ale tak na prawdę, jakie są te prawa? Czy je znamy? Potrafimy wymienić? Czy czujemy je tylko intuicyjnie?

Chińczycy uważali, że wszystkie zjawiska tego świata, a więc również na ziemi, w człowieku, w organizmie, są przejawem bezkresnego, nieskończonego prawa uniwersum, Prawa TAO. Jest to prawo przemian i manifestacji, dzięki któremu z nieskończonego oceanu niebytu wyłania się każda rzecz, każde zjawisko tego świata i ponownie doń powraca. Bardzo uproszczoną, współczesną wersję TAO można przedstawić za pomocą siedmiu Twierdzeń Uniwersalnych (TAO) i dwunastu Zasad Względności (JIN–JANG). Aby dokładnie zrozumieć treść filozoficzną zawartą w tym „względnym prawie względnego świata” trzeba wrócić do pojęcia TAO i względnych sił JIN i JANG. Poznanie i zrozumienie możliwe jest tylko na drodze intuicyjnej i medytacyjnej, dlatego też każde twierdzenie i każda zasada jest jednocześnie tematem do medytacji i przemyśleń.

SIEDEM TWIERDZEŃ UNIWERSALNYCH
I. WSZYSTKO jest rezultatem zróżnicowania Nieskończoności.
II. WSZYSTKO podlega ustawicznym zmianom.
III. Każda rzecz i każde zjawisko posiada swoje przeciwieństwo.
IV. Każda rzecz i każde zjawisko ma dwa oblicza. V. Nie istnie-je identyczność.
V. Im mocniejsza jest cecha danej rzeczy, tym większe jest przeciwieństwo tej cechy.
VI. Cokolwiek ma początek – musi dobiegać końca.

DWANAŚCIE ZASAD WZGLĘDNOŚCI
I. Jedna jedyna Nieskończoność manifestuje się ciągłą przemianą, dopełniających i antagonistycznych tendencji JIN i JANG.
II. JIN i JANG przejawiają się nieustannie we WSZYSTKIM dzięki odwiecznemu ruchowi nieskończonego TAO.
III. JIN reprezentuje siłę odśrodkową; JANG siłę dośrodkową. Wspólnie tworzą CHI i wszystkie zjawiska.
IV. JIN przyciąga JANG; JANG przyciąga JIN.
V. JIN odpycha JIN; JANG odpycha JANG.
VI. Łączone w różnych proporcjach JIN i JANG tworzą różne zjawiska, które nie są do siebie podobne. Zachodzący po-między rzeczami i zjawiskami objaw przyciągania i odpychania jest wprost proporcjonalny do zawartych w nich sił JIN i JANG.
VII. Nic nie składa się wyłącznie z JIN lub wyłącznie z JANG; wszystko stanowi komponent obydwu tendencji o zróżnicowanym stopniu nasycenia.
VIII. Nie istnieje NEUTRALNE. W każdym zjawisku przeważa JIN lub JANG.
IX. Wielkie JIN przyciąga małe JIN; wielkie JANG przyciąga małe JANG.
X. Skrajne JIN wytwarza JANG; skrajne JANG wytwarza JIN.
XI. Wszystkie manifestacje fizyczne są natury JANG w swym wnętrzu, natury JIN na powierzchni.

Przedstawione twierdzenia i zasady mają charakter uniwersalny, wykraczający swoim zasięgiem zdecydowanie poza medycynę. Medycyna chińska pozwala dostrzec ogromny i głęboki związek człowieka z przyrodą. Właśnie jedną z licznych satysfakcji człowieka zajmującego się tradycyjną medycyną chińską jest to, że dzięki prawu TAO dowiaduje się wielu rzeczy o ludziach i o przyrodzie. System ten przybliża bowiem do natury. Daje radość życia i poczucie pro-porcji. W ten sposób, zyskując świadomość ciała, umysłu i ducha, człowiek rozwija się i wzbogaca wewnętrznie.
Mówimy: ciało, umysł i duch. Tak, jesteśmy jednością; składamy się z tych trzech części, które w sumie tworzą całość, tworzą nas.

Prawie każdy ma dziś trudności ze zrozumieniem słowa „duch”. To swoista tragedia współczesnego świata. Żyjąc prawie w wieku XXI i uważając, że osiągnęliśmy szczyt cywilizacji zagubiliśmy poczucie proporcji. Wyzbyliśmy się ducha.

Medycyna chińska, zrozumienie jej filozofii pozwala na powrót do właściwych proporcji. Gdybyśmy mieli wyłącznie ciało i umysł, bylibyśmy tylko robotami. Człowiek po-trafi skonstruować coś, co myśli, porusza się i działa. Cóż jednak powoduje, że sam jest wspaniałą, niepowtarzalną indywidualnością? Co nadaje sens jego życiu? Co pozwala mu cieszyć się, kochać, postrzegać świat, współczuć, poświęcać się? Sprawcą tego jest duch i on właśnie różni istotę ludzką od maszyny. Medycyna chińska nigdy nie miała co do tego wątpliwości, w przeciwieństwie do naszych, zachodnich poglądów na świat i życie. Zatracenie poczucia równowagi pomiędzy „ciałem”’ i „umysłem” jest przyczyną naszych klęsk w walce z chorobami. Mamy ich dziś więcej niż SO lat temu, ponieważ zaniedbujemy integralną część ludzkiej istoty. Ludzie „słabego ducha” są znacznie bardziej podatni na choroby. Fizyczna siła jednostki zależy od jej duchowego „rdzenia”, od jej siły ducha.

Nikt z nas nie lubi przyglądać się sobie krytycznie. Jednak uczciwa ocena samego siebie stanowi pierwszy krok w kierunku poprawy życia. I tutaj także może nam pomóc zasada JIN – JANG i usystematyzowane według niej zaburzenia psychiczne i emocjonalne.

Copyright © Zbigniew Królicki 1997,
Prawa autorskie są własnością wydawnictwa KOS